Tzertos logos tenent un’arrastu marcadu a fundu, unu piessignu pròpiu chi faeddat pro mèdiu de s’istòria e sa cultura. Orgòsolo, cun sa memòria sua de resistèntzia e protesta, est su logu ideale pro acasagiare unu fèstival ischieradu, intregadu a su tzìnema comente trastu de impinnu tzivile e de riflessione crìtica.
Dae s’11 a su 14 de cabudanni 2025, sa bidda su Supramonte acasàgiat sa rassigna tzinematogràfica “Orgosolo Film Festival – Cinema of protest, struggle, and resistance”, pensadu e dirìgidu dae su regista Paolo Carboni e organizadu dae s’Assòtziu Culturale RTS (Radio Televisione Sarda).
Unu fèstival cumpetitivu, annuale, chi cheret promòvere òperas de registas regionales, natzionales e internatzionales aunidas dae unu tema pretzisu: sa denuntzia sotziale. Temas comente sos deretos umanos, sas chistiones ambientales, sas ingiustìtzias territoriales e culturales, sa seguridade in su traballu, sas cuntierras urbanas e architetònicas devenint protagonistas de pellìculas chi faghent discutire e meledare.
“Amus retzidu cun cuntentu meda sa proposta de ingendrare s’Orgosolo Film Festival e creimus chi siat importante a ddu sustentare fintzas a manera econòmica. Difatis pensamus chi custa rassigna in sos annos potzat crèschere e si potzat afirmare comente addòbiu annuale de importu. Su fèstival giughet a Orgòsolo unu tzìnema de luta, de denuntzia e de resistèntzia. Nos auguramus chi custa primu editzione siat petzi su cumintzu de un’àndala chi fatzat de s’Orgosolo Film Festival unu momentu de riflessione e partetzipatzione tzivile semper prus significativu pro sa comunidade nostra”, at naradu su sìndigu Pasquale Mereu.
Su fèstival no est unu cuntenidore de projetziones ebbia, ma unu logu de cunfrontu internatzionale, de crìtica e de iscàmbiu culturale. Sa punna est torrare a su tzìnema su ruolu suo de trastu crìticu, capatzu de contare e denuntziare, de iscotulare sa cussèntzia pùblica gràtzias a sa fortza de sas imàgines.
“Cun custa primu editzione cherimus torrare a su tzìnema su ruolu suo de trastu crìticu, capatzu de contare luta, resistèntzia e denùntzia. Orgòsolo no est unu logu ebbia, est unu sìmbulu de resistèntzia e partetzipatzione populare: inoghe su tzìnema òbiat sa memòria e la trasformat in cussèntzia e responsabilidade cumpartzida”, at ispiegadu su diretore artìsticu Paolo Carboni.
Sa giuria de su fèstival, presidida dae su regista Daniele Gaglianone, at reconnotu a sa rassigna un’identidade pretzisa giai dae sa primu editzione.
“A su sòlitu cando si printzìpiat unu fèstival non s’ischit mai e comente at a andare. A s’imbesse depo nàrrere chi dae sa seletzione de sas pellìculas nde essit a campu una personalidade giai bene marcada. Intre curtzumetràgios e longumetràgios apo bidu cosas interessantes meda, a bortas ispantosas, cun una coerèntzia chi nche giùmpat sas làcanas intre fintzione e documentàriu, intre narratzione traditzionale e isperimentatzione. Pro su prus s’impressione est positiva meda”.
Cun su càrrigu simbòlicu suo e s’istòria sua de lutas, Orgòsolo devenit gasi palcoscènicu ideale de unu fèstival chi aunit tzìnema, memòria e partetzipatzione tzivile. Bator dies de projetziones, dibatas e addòbios chi aspirant a trasformare sa bidda de su Supramonte in unu puntu de riferimentu culturale e sotziale de respiru internatzionale.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018. Atividade realizada cun su contributu de sa Regione Sardigna – IMPRENTAS 2024-2025 LR 22/2018
